Η είδηση της αποχώρησης της Minoan Lines από τις διεθνείς γραμμές της Αδριατικής, αναμφίβολα έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Το σχέδιο της “αποκαθήλωσης” και του αφελληνισμού της πάλαι ποτέ κραταιάς ελληνικής ακτοπλοΐας στη θάλασσα της Αδριατικής καλά κρατεί!
Το θρυλικό σινιάλο του “Πρίγκηπα με τα Κρίνα” που για περισσότερο από 3 δεκαετίες κυριαρχούσε στις ακτοπλοϊκές γραμμές Ελλάδος-Ιταλίας, η παραδοσιακή εταιρεία του Ηρακλείου που συνέδεσε το όνομα της με τη φινέτσα, την πολυτέλεια, τη φιλοξενία και την απαράμιλλη ποιότητα στα θαλάσσια σταματά να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην Αδριατική.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα θρυλικά βασιλοβάπορα ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ (1981), ΦΑΙΔΡΑ (1986), ΚΙΝΓΚ ΜΙΝΩΣ (1987), ΔΑΙΔΑΛΟΣ (1991) και ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ (1992) που υπήρξαν οι πρωτοπόροι στην Αδριατική; Ποιος μπορεί να λησμονήσει την εξαιρετική κρητική φιλοξενία και την πολυτέλεια στα πλοία της γραμμής; Ποιος δεν αισθάνθηκε εθνικά υπερήφανος από την δρομολόγηση των εκπληκτικών νεότευκτων ΑΡΕΤΟΥΣΑ (1995), ΙΚΑΡΟΣ (1996) και ΠΑΣΙΦΑΗ (1997); Ποιος δεν έζησε έντονα τις μεγάλες στιγμές ανανέωσης της μεγάλης παραδοσιακής εταιρείας με τα εντυπωσιακά ΩΚΕΑΝΟΣ (2001), ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ (2001), ΑΡΙΑΔΝΗ ΠΑΛΑΣ (2002), ΟΛΥΜΠΙΑ ΠΑΛΑΣ (2001) και ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΛΑΣ (2002);
Το θρυλικό σινιάλο των Μινωικών Γραμμών υπήρξε αναμφίβολα η κορωνίδα στις διεθνείς ακτοπλοϊκές μεταφορές της πατρίδας μας και ως τέτοιο θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στο “πάνθεον” της ελληνικής ακτοπλοΐας!
Ωστόσο, ένας μεγάλος κύκλος στην ιστορία της ακτοπλοΐας μας έκλεισε οριστικά. Ταυτόχρονα, όμως, ένας νέος ανοίγει καθώς οι ανατροπές που έρχονται –ως συνέπεια αυτής της απόφασης – τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό θα είναι μεγάλες. Το στρατηγικό σχέδιο που εφαρμόζει μεθοδικά –τα τελευταία χρόνια- ο ιταλικός όμιλος Grimaldi, αποδίδει τους αναμενόμενους καρπούς και σήμερα καταφέρνει να ελέγχει ένα σημαντικό κομμάτι της Μεσογείου και σχεδόν εξολοκλήρου τη θάλασσα της Αδριατικής.
Η οικονομική κρίση, η αδυναμία της πολιτείας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων προσφέροντας ένα σταθερό οικονομικό και φορολογικό περιβάλλον, η “εχθρική” στάση του ελληνικού κράτους απέναντι στην επιχειρηματικότητα και η απροθυμία – στο παρελθόν – των ελληνικών επιχειρήσεων να συνεργαστούν μεταξύ τους προκειμένου να διαφυλάξουν τα κεκτημένα τους απέναντι στο “επιθετικό” ιταλικό στοιχείο στη θάλασσα της Αδριατικής, οδήγησαν αναπόφευκτα στην πλήρη ανατροπή της ισορροπίας στις διεθνείς γραμμές Ελλάδος – Ιταλίας.
Η κυριαρχία του πάλαι ποτέ πανίσχυρου ελληνικού στοιχείου στο “οχυρό” της Αδριατικής σύντομα θα είναι παρελθόν, μια μακρινή ανάμνηση που θα μας θυμίζει τις τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης της ελληνικής ακτοπλοΐας και που αναμφίβολα μας γεμίζει θλίψη και απογοήτευση για το μέλλον της ελληνικής ακτοπλοΐας.
Εφεξής, τα δεδομένα στην ακτοπλοΐα αλλάζουν σημαντικά. Ο όμιλος Grimaldi έχει ήδη καταφέρει να πιέσει σημαντικά στην Αδριατική τις ελληνικές εταιρείες, ελέγχοντας τα λιμάνια του Μπρίντιζι, της Αγκόνας, της Βενετίας και της Τεργέστης, με πλοία cruise ferries και roro. Επιπλέον, προσφέρει και μία σύνδεση αποκλειστικά με οχηματαγωγά πλοία μεταξύ Ραβένα – Μπάρι και Πάτρα τρεις φορές την εβδομάδα, ενώ το τελευταίο “κάστρο” που μένει να “πέσει” είναι το Μπάρι, το οποίο ακόμη αντιστέκεται σθεναρά!
Όμως, και εκεί η κατάσταση πιθανότατα να αλλάξει, καθώς το σχέδιο “αποδυνάμωσης” που έχει τεθεί σε εφαρμογή με σκοπό την πλήρη αποδυνάμωση του ελληνικού στοιχείου στην Αδριατική έχει και συνέχεια. Ο στόχος του ιταλικού κολοσσού είναι η απόλυτη κυριαρχία. Με “όχημα” τις Μινωικές Γραμμές η ιταλική εταιρεία επιδιώκει να αποκτήσει τον έλεγχο της HSW και ταυτόχρονα να “βάλει πόδι” στο εσωτερικό, ασκώντας έτσι έντονη πίεση στις ελληνικές εταιρείες με απώτερο στόχο τη σταδιακή υποχώρηση τους από τις γραμμές της Αδριατικής.
Μέρος του συγκεκριμένου σχεδιασμού άλλωστε διαφαίνεται και από το γεγονός ότι οι Μινωικές Γραμμές επιδιώκουν να επικεντρωθούν πλέον σε παροχή υπηρεσιών σε γραμμές του εσωτερικού. Όμως, με ποια πλοία;
Σήμερα, οι Μινωικές Γραμμές διαχειρίζονται 4 μεγάλα πλοία. Τα ΚΝΩΣΣΟΣ ΠΑΛΑΣ (2000) και ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ (2001) στη γραμμή του Ηρακλείου, καθώς και τα δίδυμα ΟΛΥΜΠΙΑ ΠΑΛΑΣ (2001) και ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΛΑΣ (2002) που είναι ναυλωμένα στην ιταλική Tirrenia ως BONARIA και AMSICORA αντίστοιχα και εκτελούν δρομολόγια στη γραμμή Civitavecchia – Cagliari – Arbatax. Αν υποθετικά αποδρομολογηθούν και επιστρέψουν στην Ελλάδα σε ποιες γραμμές θα δρομολογηθούν;
Στο μεταξύ, οι Μινωικές Γραμμές έχουν αυξήσει σημαντικά το ποσοστό τους στη HSW (48,4%), επενδύοντας –μέχρι σήμερα- 30 εκατ. ευρώ, ενώ προετοιμάζονται πυρετωδώς για την απόκτηση και του υπόλοιπου 40,4% που κατέχει η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία σημειωτέο αποτελεί και βασικό πιστωτή της ΑΝΕΚ LINES! Προς το παρόν, μέχρι να επέλθει οποιαδήποτε συμφωνία, ο ιταλικός κολοσσός έχει επικεντρωθεί πάση δυνάμει στην απόκτηση του 2% + που θα του επιτρέψει να αποκτήσει ταχύτερα τον έλεγχο της HSW και τελικά να υλοποιήσει τα σχέδια του για τον απόλυτο έλεγχο της Αδριατικής, καθώς και την “εισβολή” του στις γραμμές του εσωτερικού.
Από την άλλη πλευρά, η διοίκηση των Μινωικών Γραμμών προσπαθεί ορθά -και καλά κάνει- να καθησυχάσει τους μετόχους της για την απόφαση της να αποχωρήσει από την Αδριατική, καθώς οι λόγοι που επικαλείται είναι πράγματι επωφελείς και για τη λειτουργία και για τα οικονομικά μεγέθη της εταιρείας. Όμως, τίποτα πια στο ακτοπλοϊκό τοπίο στην Αδριατική δεν θα είναι πλέον το ίδιο, καθώς το ιστορικό ελληνικό σινιάλο θα αποχωρήσει από μια αγορά που το καθιέρωσε στην κορυφή των ακτοπλοϊκών μεταφορών της Ευρώπης!
Αυτό που μένει να δούμε, είναι ποια θα είναι η απάντηση και οι κινήσεις του ανταγωνισμού (Attica Group–ANEK LINES) -τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό- για τις εξελίξεις που πλέον τρέχουν με ιλιγγιώδης ρυθμούς…….
φωτο: http://vmf-alifesailingcruiseferries.blogspot.gr/2015/12/cruise-ferry-cruise-europa-of-minoan.html
